เมื่อมีคนถามฉันว่า "เขียนไปทำไม เขียนไปก็ไม่มีคนอ่าน" สำหรับบางคนคำพูดนี้อาจทำให้ลังเลหรือหยุดเขียน แต่สำหรับฉัน เหตุผลของการเขียนไม่ได้อยู่ที่จำนวนคนอ่าน การเขียนคือการแสดงออกถึงตัวตน ความคิด และการเติบโตทางจิตใจของฉัน
การเขียนไม่ใช่แค่สร้างผลงาน แต่คือการบันทึกชีวิต: การเขียนสำหรับฉันคือการค้นหาคำตอบ และเชื่อมโยงสิ่งต่างๆ ในชีวิต ที่แม้ตอนนี้ฉันอาจยังไม่เข้าใจ แต่วันหนึ่งสิ่งที่ฉันเขียนไว้จะกลายเป็นเหมือนชิ้นส่วนปริศนาที่ประกอบเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ช่วยให้ฉันเห็นเส้นทางและเป้าหมายของตัวเองชัดเจนขึ้น
“เขียนเพื่อเข้าใจตัวเอง”
แม้ไม่มีใครอ่าน แต่การเขียนช่วยให้ฉันสำรวจความคิดและความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น การเขียนเหมือนการพูดคุยกับตัวฉันในเวอร์ชันที่ดีขึ้น หรือการสะท้อนภาพชีวิตที่ฉันอาจหลงลืมไปในแต่ละวัน
ถ้าเจอคำถามแบบนั้น ฉันคงตอบว่า:
"ไม่เป็นไรถ้าไม่มีคนอ่าน แต่ฉันจะเขียนต่อไป เพราะสิ่งที่ฉันเขียนเป็นเหมือนบทสนทนาระหว่างฉันกับตัวเอง"
ทุกจุดเล็กๆ ในวันนี้ คือรากฐานของคำตอบในวันพรุ่งนี้
เรื่องนี้ทำให้นึกถึงคำกล่าวของ สตีฟ จ็อบส์:
"You can’t connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards."
ทุกการกระทำเล็กๆ ในวันนี้ อาจดูไม่มีความหมาย แต่เมื่อเวลาผ่านไปและฉันมองย้อนกลับมา จุดเหล่านี้จะเชื่อมโยงกันกลายเป็นเส้นทางที่พาฉันมาสู่จุดนี้
ดังนั้น แม้การเขียนในวันนี้จะไม่มีใครอ่าน หรือดูเหมือนไร้ความหมาย แต่ในอนาคต สิ่งเหล่านี้อาจกลายเป็นสมบัติอันล้ำค่าของฉัน เป็นสิ่งที่หล่อหลอมตัวฉัน และอาจสร้างแรงบันดาลใจให้ใครบางคนที่พบเห็นโดยบังเอิญ
บทเรียนจากจุดเชื่อมโยงในชีวิต
1. การค้นพบตัวเองผ่านการกระทำทุกการกระทำ แม้ดูเล็กน้อยหรือไม่เห็นผลทันที ล้วนมีความหมายในเส้นทางชีวิตของฉัน
2. การเขียนคือเครื่องมือสะท้อนตัวเอง ช่วยให้ฉันเข้าใจความรู้สึก และค้นพบคำตอบที่ซ่อนอยู่ภายใน
3.การยอมรับความไม่แนานอน
แม้ฉันอาจไม่รู้คำตอบทั้งหมดในวันนี้ แต่ความเชื่อมั่นในเส้นทางจะนำพาฉันไปสู่คำตอบในอนาคต
4. แรงบันดาลใจในการไม่ยอมแพ้แม้ไม่มีใครเห็นคุณค่าในตอนนี้ การทำสิ่งที่ฉันเชื่อมั่นจะสร้างอนาคตที่เต็มไปด้วยโอกาส
5. การเชื่อมโยงจุดเล็กๆสิ่งที่ฉันทำวันนี้คือจุดเริ่มต้นของสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในวันข้างหน้า
"จงเขียนต่อไป แม้ไม่มีใครอ่าน เพราะสิ่งที่ฉันสร้างในวันนี้ จะกลายเป็นคำตอบสำคัญในวันพรุ่งนี้"
ความคิดในหัวทำออกมาได้เป็นรูปเป็นร่างซักที ์Note blog เธอเป็นความภูมิใจของฉันนะ
ตอบลบ